ويژگي هاي وام هاي ميان‌مدت و بلند‌مدت

وام هاي ميان‌مدت و بلندمدت داراي خصوصياتي هستند كه مي‌توانيم ذيلاً به بعضي از آنها اشاره‌ نمائيم:

1- از ديدگاه زمان بازپرداخت وام ها مي‌توانيم آنها را به دو دسته ميان‌مدت و بلند‌مدت تقسيم كنيم.
وام هايي كه دورة بازپرداخت آنها در فاصلة يك تا پنج سال قرار دارد، مي‌توانند وام هاي ميان‌مدت نام‌گذاري شوند و وام هايي كه دورة بازپرداخت آنها بيش از پنج سال است مي‌‌توانند نام وام هاي بلندمدت به خود بگيرند.

2- بازپرداخت وام ها اغلب به شكل اقساط دوره‌اي انجام مي‌پذيرد. اقسام وام ها ممكن است سه ماه يك‌بار، شش‌ماه يكبار و يا يك‌سال يكبار صورت گيرد. مبلغ اقساط و زمانهاي بازپرداخت آنها برحسب شرايط وام‌گيرنده و درآمدهاي آتي وام دهنده وساير مسؤوليت‌هاي وام دهنده تعيين مي‌گردد. توجه به شرايط وام گيرنده سبب مي‌شود كه وام گيرنده از نظر شرايط بازپرداخت در وضعيت انعطاف‌پذير قرار گيرد و در حد توان و امكانات خود بازپرداختها را انجام دهد.

3- نرخ بهرة وام ها اغلب تحت تأثير زمان بازپرداخت وام است. معمولاً وام هاي كوتاه‌مدت نرخ بهرة‌ كمتري نسبت به وام هاي بلندمدت دارند ولي اين فرق چشم‌گير نيست. در بعضي كشورها اين تفاوت در حد يكي دودرصد است، در بعضي كشورهاي ممكن است نرخ بهرة وام ها طي قراردهاي ويژه‌اي به نرخ بهرة‌بانك مركزي ارتباط داده ‌شود به طوريكه با افزايش نرخ بهرة بانك مركزي، نرخ بهرة ‌وام پرداختي از طرف بانك افزايش پيدا كند و با كاهش نرخ بهرة‌ بانك مركزي نرخ بهرة‌ وام پرداختي نيز كاهش يابد. انجام اينگونه اقدامات مشروط به وجود قوانين مربوطه و عقد قرارداد ويژه بين طرفين است.

4- موقع گرفتن وام بويژه اگر وام بلند‌مدت باشد موضوع تضمين وام اهميت پيدا مي كند زيرا با افزايش دورة بازپرداخت يك وام احتمال عدم بازپرداخت آن بيشتر مي شود، به اين دليل بانك هاي وام دهنده از وام‌گيرنده در مقابل وام تضمين طلب مي‌كند تا در صورت پرداخت نشدن وام، بانك وام دهنده منابع پولي خود را از دست ندهد و از طريق فروش تضمينات به پول خود دست يابد. اغلب شرکت هايي اقدام به دريافت وام از بانك ها مي‌كنند دارایي هاي ثابت خود را به عنوان تضمين بازپرداخت وام خود معرفي مي‌كنند. در نتيجه اگر گرفتن وام مستلزم معرفي تضمينات باشد شرکت هايي مي‌توانند از اين گونه وام ها استفاده كنند كه صاحب دارایی هاي ثابت قابل توجه هستند مثل شرکت هاي توليد‌كنندة‌ نفت و مواد نفتي، شرکت هاي توليد كننده مواد شيميائي، شرکت هاي حمل ونقل و غيره.

5- بانكهاي وام دهنده معمولاً قبل از پرداخت وام، توان مالي متقاضي وام را بررسي مي‌كنند وسعي مي‌نمايند جريانات پولي شركت متقاضي وام را در دوره‌هاي آينده مشخص كنند كه آيا شركت متقاضي وام در زمانهاي آتي درآمدهاي قابل قبول خواهد داشت يا خير. علاوه بر اين بانك هاي وام‌دهنده ممكن است توان مالي صاحبان شركت و يا شركاي شركت را هم تحليل و بررسي كنند تا آنكه از بازپرداخت وام اعطايي اطمينان حاصل نمايند.

6- بانك هاي وام‌دهنده مي‌توانند در قرارداد اعطاي وام به شرکت ها بعضي از احكام و شرايط ويژه را وارد كنند تا آنكه بعضي خطرات عدم بازپرداخت ويا تقاضاي تجديد وام از بين برود و شركت در زمان هاي مشخص اقساط وام خود را بازپرداخت نمايد. اين احكام و شرايط ويژه مي‌توانند از وام گرفتن دوباره شركت از منابع ديگر جلوگيري كنند و يا مانع توزيع سود براي سهامداران شوند و يا آن دسته از عمليات شركت را كه بر روي عمليات و جريانات مالي اثرگذار هستند تحت نظارت و كنترل درآورند.